اگرچه بسیاری ازافراد اصطلاحات «اینترنت» و «وب» را به جای یکدیگر استفاده می کنند، اما در عمل، وب تنها به یک شیوه مبادله اطلاعات از طریق اینترنت اشاره دارد. در هنگام دسترسی به وب، تنها از یک نرمافزار که مرورگر وب نامیده می شود، مانند موزیلا فایرفاکس، گوگل کروم، اپرا، یا اینترنت اکسپلورر،پروتکلی که وب بر مبنای آن کار میکند پروتکل انتقال ابر متن یا (HTTP) نامیده می شود. شما ممکن است لغت HTTPS را نیز شنیده باشید که درواقع نسخه امن HTTP بوده و از شیوه رمزنگاری Transport Layer Security(TLS برای محافظت از اطلاعات شما استفاده می کند.
بیایید مثالی شامل دیدار یک وب سایت از طریق رایانه خانگی خود را تعقیب کنیم.
برای متصل کردن رایانه خود به اینترنت ممکن است به تجهیزات اضافی شامل مودم یا روتر جهت ارتباط با شبکه ISP خود نیاز دارید. معمولاً رایانه های کاربران یا شبکههای خانگی از طریق یکی از چندفن آوری زیر به ISP ها مرتبط می شوند:
پیامی که از جانب وب سایت برای شما ارسال میشود از درون ابزارهای دیگری (رایانه ها یا روترها) عبور می کند. هر یک از این ابزارهای واقع در طول مسیر را «هاپ» می نامند؛ تعداد هاپ ها درواقع تعداد رایانه ها یا روترهایی است که پیام شما در طول مسیر خود با آنها تماس برقرار کرده است، و معمولاً تعداد آنها بین 5 تا 30 عدد می باشد.
تمامی سرورهای اینترنت، از جمله آنهایی که میزبانی وب سایتها را برعهده دارند، نیز دارای آدرس IP هستند. بعنوان مثال، آدرس IP وب سایت www.witness.org عبارتست از......
از آنجاییکه به خاطر سپردن آدرسهای IP، آسان نبوده و این آدرسها ممکن است با گذشتن زمان دچار تغییر شوند، سیستمهای خاصی تعبیه شدهاند که کار رسیدن شما به مقصدتان در اینترنت را آزاد می کنند. این سیستم را سیستم نام دامنه(DNS) می نامند که در آن مجموعهای از رایانه ها با توان مرتبط کردن آدرسهای IP به نامهایی که قابل یادآوری می باشند، در خدمت رایانه شما قرار می گیرند.
برای مثال، برای دسترسی به آدرس وبسایتwitness، به جای واردکردن 216.92.171.152 ، آدرس www.witness.org که به عنوان نام دامنه آن نیز شناخته می شود، وارد می کنید. رایانه شما سپس پیغامی را با این نام، به یک سرور DNS ارسال می دارد. پس از آنکه سرور DNS، نام دامنه را به یک آدرس IP ترجمه نمود، آنگاه اطلاعات موردنظر با رایانه شما به اشتراک گذاشته خواهد شد. این سیستم باعث میشود تا مرور وب و سایر کاربردهای اینترنتی، آسانتر برای انسانها و راحتتر برای رایانه ها شود.
معمولاً این فرآیندهای پیچیده بصورت مخفی انجام می پذیرند، شما مجبور نیستید تا برای یافتن اطلاعاتی که نیاز دارید، از آنها سر در بیاورید. اما زمانیکه افراد یا سازمانهایی که سعی در محدودکردن دسترسی شما به اینترنت دارند، در اعمال سیستم، دخالت می کنند، توانایی شما در استفاده از اینترنت ممکن است محدود شود. در اینصورت درک اینکه آنها چه عملی را برای اختلال در دسترسی شما به اینترنت انجام داده اند، میتواند بسیار مفید باشد.
بعنوان مثال برنامههای فایروال یا دیوار آتش ابزاری هستند که عمدآ مانع از ایجاد ارتباطات معین بین یک رایانه با رایانه دیگر می شوند. فایروال ها به مالک شبکه کمک میکنند تا خط مشی های خاص را درباره انواع ارتباطات و نحوه استفاده از شبکه، اعمال کند. در ابتدا استفاده از فایروال ها در زمره روشهای تأمین امنیت رایانه ها قلمداد می شد، چرا که آنها به مقابله با حملات الکترونیکی علیه رایانه های ضعیف و آسیبپذیر کمک می کنند. اما از فایروال ها برای رسیدن به اهدافی بسیار گستردهتر از اینها استفاده شده است، و موارد استفاده از آنها به فراتر از تآمین امنیت رایانه ها و از جمله به کنترل محتویات تسری یافته است.
مثال دیگر،سرورهای DNS هستند که همانطور که شرح آنها داده شد به فراهم آوری آدرسهای IP مرتبط با نام های دامنه درخواست شده کمک می کنند. اما در برخی موارد از این سرورها میتوان بعنوان سازوکارهای سانسور از طریق ممانعت از بازگردانده شدن به آدرس IP خاص،عمل کنند و بدینترتیب مانع از دسترسی به اطلاعات درخواست شده برای آن نام دامنه شوند.
عمل سانسور در نقاط مختلف از ساختار و بدنه اینترنت، میتواند انجام شود. این نقاط شامل کلیه شبکهها، دامنه ها یا زیردامنه ها، پروتکل های مختلف یا محتویات معینی که توسط نرمافزار فیلترکننده مشخص شده است، می باشند. بهترین روش پرهیز از سانسور به تکنیک خاصی که برای سانسورکردن استفاده شده، بستگی دارد. درک و شناخت این تفاوتها به شما کمک خواهد کرد تا شیوههای مناسب برای استفاده مؤثر و مطمئن از اینترنت را انتخاب کنید.
There has been error in communication with Booktype server. Not sure right now where is the problem.
You should refresh this page.